Thursday 10 Jun '04 -Albert-Jan en het stemadvies

Eergisteren was het mooi weer. En als het mooi weer is laat ik vaak de fiets voor wat 'ie is en ga ik lopen. Van fietsen word je vaak nóg warmer en eigenlijk loop ik sowiezo liever. Een frisse tred is met warm weer nooit weg en ik had de tijd. Langs de schaduwminnende bejaarden en vrolijk fluitende vogeltjes liep ik langs de plaatselijke kerk op mijn doel af, toen mijn ooghoek ineens iets ontwaarde, zoals ooghoeken wel vaker doen. Een blik vanuit het oogmidden liet mij een schuchtere roodwang-schildpad zien, een christelijke waarschijnlijk, want hij had zijn toevlucht gezocht in een nisje bij de kerktoren. 'Albert-Jan' was het eerste wat in me opkwam, en Albert-Jan zag er een beetje zielig uit. Toevlucht zoekend tot een God die zijn verkoelende kerk stevig gesloten had, geen kans bood om zijn zware schildpaddenlijfje in het wijwater te kunnen dompelen. In mij kwam een raar gevoel op, een gevoel van... medelijden met dit arme beestje. In de diverse huisdierenboeken aangewezen als waterschildpad, geen water in de buurt. Gut. Ik pakte Albert-Jan bij zijn schild en zette fikse tred richting huis, richting badkamer alwaar ik Albert-Jan in een emmertje met water zette. Albert-jan keek me aan met een blik die duidelijk wilde zeggen: this is my church, dank je wel voor het frisse water, het is toch geen weer voor een schildpad om in los te lopen? 'Nee Albert-Jan', zei ik... dat is het zeker niet. Ik pakte een paar doodgeslagen muggen van het behang en gooide die bij Albert-Jan in de emmer. Eten, zei ik... aansterken, het komt allemaal goed. En ik liet hem, gezapig liggend in het water, achter om alsnog mijn afspraak te halen.

Na thuiskomst vond Dingetje dat we Albert-Jan wel weer genoeg gered hadden voor vandaag. Geen sprake van dat er (weer) een schildpad als huisdier kwam. Met pijn in mijn hart heb ik toen de dierenambulance gebeld die Albert-Jan van een nieuw huis hebben voorzien. Albert... het ga je goed. En de dierenambulance bedankte me voor het redden van een dier in nood. Ik krabte op mijn muggenbult, bedacht me dat ik was gestoken, dat Albert-Jan de mug had gegeten... dat ik Albert-Jan met mijn eigen bloed had gered.

Moraal van dit verhaal: stem vandaag NIET op de partij van de dieren... dieren red je niet in Europa, dieren redden begint bij jezelf.

Heb je ook Ieorg ydur geprobeerd?

Sndr - Thursday 10 June '04 - 20:10 - Reply on Sndr

Please enable Javascript (and reload this page) to add any comments.